Campus De Helix is ontstaan uit een fusie van drie scholen en zag zich geconfronteerd met de opgave om drie verschillende onderwijsvormen (ASO-BSO-TSO) ook fysiek binnen één campus te verenigen. De nieuwbouw van het STEM-gebouw vertegenwoordigt de start van het transformatieproces binnen een masterplan dat de campus benadert als een dorp, met straten, pleinen, parken en gebouwen. Gebouwen moeten daarbij doorheen de tijd andere functies en invullingen kunnen opnemen. Het STEM-gebouw moest dus vooral een flexibel en polyvalent inzetbaar gebouw worden. Wat vandaag klassen zijn, moet morgen een refter, een praktijkruimte of zelfs een crèche kunnen worden.
De basis van het grondplan is een regelmatige twaalfhoek, waarbij in de buitenschil 12 ‘taartstukken’ van elk 60 m² – de grootte van een standaard klas – geschakeld zijn rondom een centraal atrium. Enkel de 2 trappenhuizen zijn vaste kernen, alle overige ruimtes zijn vrij op te delen. De binnenschil tussen klassen en atrium wordt gevormd door 12 identieke betonnen portieken, die afwisselend met een deurgeheel en een kastgeheel (lockers) ingevuld zijn. De massieve delen van deze portieken zijn ontdubbeld en vormen technische schachten zodat elk van de 12 taartstukken afzonderlijk aan te sturen is en daarmee ook het bouwtechnisch concept meewerkt aan de vraag naar maximale flexibiliteit.
Het type-gevelvlak is opgebouwd uit 3 gestapelde portieken, ondersteund door een plint en bekroond met een uitgesproken betonnen dakrand. De hoeken tussen de 12 gevelvlakken worden geaccentueerd door een uitspringende tand, die tegelijk uitzettingsvoeg is. Door de dakrand hoger op te metsen konden de technische installaties op het dak onzichtbaar worden opgesteld.
Het gebouw is dan wel radicaal in zijn functionele en technische flexibiliteit, het voelt niet als een lege doos aan, mede dankzij het statuut van de centrale ruimte. Deze is tegelijk lichtschacht en expansievat, ze is genereus in de manier waarop ze ruimte op overschot laat: een atrium op het gelijkvloers, een galerij op de 1e verdieping en een polyvalente studieruimte op de 2e verdieping.
Flexibiliteit beperkt zich niet tot verplaatsbare wanden. Aanpasbare technieken zijn een nog veel grotere uitdaging. Met schachten in de ontdubbelde binnenschil is het mogelijk elk van de 12 taartstukken afzonderlijk aan te sturen en zo flexibele ruimtes van 60 tot 450 m² te vormen.
Transparante scheidingswanden verdelen de grotere klassen in theorie- en praktijkruimtes. De waaiervormige footprint van de klassen zorgt voor maximale daglichttoetreding via de panoramische buitengevel.
Het schoolgebouw is radicaal in zijn flexibiliteit en robuustheid en is daardoor erg toekomstbestendig
Programma: Nieuwbouw schoolgebouw voor technisch secundair onderwijs | Locatie: Rijksweg, Maasmechelen | Opdrachtgever: KSOM de Helix vzw | Ontwerp-oplevering: 2019-2023 | Studies: AE+ Engineering (technieken), V2S (stabiliteit), D2S (akoestiek) | Oppervlakte: 3.400 m² | Bouwkost: 5.189.000 euro excl. btw | Fotografie: Stijn Bollaert | Team DGLA: Sofie Rastelli, Olivier Eurlings, Raf Snoekx, Jan Thys, Kristof Benaets